Kan ik autovrij worden? Mijn Velomobiel Reis

......................................................

VERHALEN UIT DE VELOMOBIEL COMMUNITY

Kan ik autovrij worden? Mijn Velomobiel Reis

Auteur: Ben Parke

......................................................

 

......................................................

 

Ik ben altijd een fan geweest van alternatief vervoer. Hoewel verschillende leden van mijn uitgebreide familie gek zijn op auto's en autoracen, ben ik dat niet. Toen ik op de middelbare school zat, maakte ik kennis met het Europese openbaar vervoer en ik vond het idee om iemand anders te hebben die zich zorgen maakt dat je niet tegen dingen aanloopt of wordt aangereden op de weg, of in dit geval, de treinrails, erg leuk. Ik was misschien wel de enige in mijn klas die niet enthousiast was over het halen van mijn rijbewijs.

 

Een van de beste dingen van verhuizen naar Minneapolis voor mijn studie was dat ik eindelijk toegang had tot het openbaar vervoer. Het grootste deel van mijn studie deed ik woon-werkverkeer met de bus en één keer met mijn zware oude huffy mountainbike. Let op, ik zei één keer... Op een gegeven moment heb ik zo lang geen auto gebruikt, dat mijn auto uiteindelijk werd weggesleept omdat hij op straat geparkeerd stond tijdens de herfstschoonmaak.

 

Toen ik na mijn studie naar de buitenwijken verhuisde, had ik niet langer toegang tot goed openbaar vervoer en reed ik uiteindelijk heel veel met de auto. Ik vond autorijden in druk verkeer altijd erg stressvol en probeerde uiteindelijk mijn schema zo in te delen dat ik de drukste momenten van de dag kon vermijden.

 

Afgelopen herfst besefte ik dat ik iets moest doen om beter met werkstress om te gaan. Ik wilde ook meer kunnen fietsen, vooral omdat ik weet dat dat iets is dat me helpt om met stress om te gaan. Ik begon na te denken over woon-werkverkeer per fiets. Doordeweeks pendel ik 4,5 mijl naar de plaatselijke middelbare school en in het weekend pendel ik 7-9 mijl naar de repetitie die ik leid. Ik besloot het eens te proberen.

 

Ik ben begonnen met mijn zelfgebouwde houten velomobiel met elektrische ondersteuning, met de gedachte dat ik dan minder hoefde te zweten omdat ik niet zo hard hoefde te trappen. Dat ik niet zo hard hoefde te trappen was waar, maar het blijkt dat er niet veel voor nodig is om me te laten zweten. Het gaf me echter wel een voorproefje van hoe autovrij zijn zou kunnen zijn. In maart arriveerde mijn Bülk en ik besloot om het woon-werkverkeer ermee te proberen.

 

 

In het begin gebruikte ik hem alleen als het mooi weer was. Het is makkelijk om gemotiveerd te raken om te gaan fietsen als het zonnig en aangenaam is. Sommige van mijn afspraken zijn ook voor 9 uur 's ochtends en ik hou er niet zo van om 's ochtends op te staan, dus dan sliep ik uit en nam ik de auto om naar de latere afspraken te fietsen. In april besloot ik mezelf uit te dagen om een maand lang alleen de Bülk te gebruiken.

 

Ik was de eerste dag verrast dat het niet zo moeilijk was om 30 minuten eerder op te staan zodat ik naar binnen kon fietsen. Het verbaasde me nog meer dat ik vrij snel wakker was toen ik eenmaal begon te trappen en veel wakkerder voor de vroege lessen. Eind april was het woon-werkverkeer met de fiets een gewoonte geworden. Maar hoe zat het met boodschappen doen? Zou ik dat ook in de Bülk kunnen doen?

 

Mijn grootste zorg om alles met de Bülk te doen was om hem onbeheerd achter te laten. Ik weet dat er op de parkeerplaats van de plaatselijke middelbare school voortdurend toezicht is. Een motorzeil over de Bülk is voldoende om hem daar veilig te houden. Maar hoe zit het met de supermarkt en andere plaatsen waar ik boodschappen moet doen? En hoe kom ik daar veilig omdat veel wegen hier 4 tot 6 rijstroken met druk verkeer zijn?

 

De kunst van het routeren

 

Een van de dingen die ik al vroeg heb geleerd van het woon-werkverkeer naar de plaatselijke middelbare school is dat als je de kaarten goed genoeg bestudeert, je bijna altijd een rustigere alternatieve route kunt vinden. Er zijn nogal wat supermarkten hier in de buitenwijk waar ik woon. Ik besloot te proberen om naar eentje verderop te gaan, die ik via zijstraten kon bereiken. Er was geen fietsenrek om de Bülk aan vast te maken, maar wel een paar paaltjes en bomen. De eerste keer was een beetje stressvol, maar met het slot en het motorzeil was het zo veilig als maar kon. Tot nu toe, na een zomer lang boodschappen doen met de velomobiel, kan ik gelukkig zeggen dat niemand er last van heeft gehad. Ik sluit hem op in een ietwat afgelegen hoekje en ik weet niet zeker of iemand merkt dat hij er is. Het is zelfs zo dat hoe meer boodschappen ik op de fiets doe, hoe makkelijker het wordt om plekken te vinden om de Bülk op te bergen. Het heeft me verbaasd hoeveel winkels fietsenrekken hebben.

 

Veiligheid

 

Een van de grootste zorgen van fietsers in de VS is de veiligheid op de weg. Onze voertuigen worden steeds groter. Een velomobiel is in vergelijking klein. Ik heb ervoor gekozen om verschillende dingen te doen om mezelf zo zichtbaar mogelijk te maken, zoals felle kleuren kiezen (rood voor de W9 en oranje en wit voor de Bülk), felle zwaailichten voor en achter en felle lampen hoog in de hotspot monteren (wat ik ten zeerste aanbeveel), stillere routes kiezen en waar mogelijk rijden op tijden dat er minder verkeer is, een incidentcamera gebruiken en mijn spiegels goed in de gaten houden en mijn vinger bij de claxonknop houden. Het helpt ook dat ik vaak op dezelfde routes rijd en meestal op hetzelfde tijdstip van de dag. Ik denk dat bestuurders er waarschijnlijk aan gewend raken om mij op de weg te zien. Ik ben ook sterker geworden en beter in staat om met de snelheid van het verkeer mee te rijden. Ik probeer momenten van de dag te kiezen waarop het weer minder extreem is (niet absurd warm of waanzinnig koud).

 

Gezondheidsvoordelen

 

Het belangrijkste punt voor mij om autovrij te worden was om meer op mijn Bülk te kunnen rijden en de stress van het autorijden te verminderen. En hoe heeft dat voor mij uitgepakt? Beter dan ik had verwacht. Ik kies rustigere routes en plan meer reistijd. Ik voel me niet opgejaagd, ik kan snelwegen vermijden vol bestuurders die haast hebben om ergens te komen. Het heeft me geholpen om de hectiek van mijn leven af te remmen en me tijd te geven om te chillen. Ook al fietste ik vroeger net zo veel toen ik dagelijks op mijn keldertrainingsfiets reed, ik push mezelf meer in de velomobiel en ik heb veel meer profijt van het buiten fietsen in de frisse lucht en de zon. Ik ben gemotiveerd om beter te eten, ik slaap beter en ik ben bijna altijd in een veel beter humeur als ik fiets.

 

Kosten

 

Deze voordelen alleen al zouden genoeg zijn om me te motiveren om overal te blijven fietsen, maar er is ook het voordeel dat ik de stijgende benzineprijzen niet hoef te betalen. Het onderhoud van een velomobiel is vrij goedkoop. Misschien één keer per jaar een nieuwe set banden, af en toe de ketting smeren, het interieur wassen, allemaal dingen die vrij goedkoop zijn vergeleken met de slijtage van een auto. En dan is er ook nog de stijgende benzineprijs. Ik zal eerlijk zijn; ik voel me behoorlijk zelfvoldaan als ik langs een benzinestation rijd en de huidige benzineprijs zie.

 

Ik heb mijn auto nog steeds. Hij staat in mijn garage en om de paar weken maak ik een kort ritje om de accu's op te laden, omdat het een hybride is. Ik weet van de afgelopen winter dat het mogelijk is om met mijn velomobiel door de sneeuw en de kou te rijden, maar ik wil mezelf voor de zekerheid nog een winter geven. In het voorjaar neem ik dan de definitieve beslissing om de velomobiel te verkopen en ruimte vrij te maken voor het parkeren van de velomobiel.

 

Afsluitende gedachten

 

Toen ik voor het eerst een velomobiel kocht, was dat met de bedoeling om iets te hebben waarmee ik in het weekend plezierritjes kon maken als het koud of nat was (of allebei). Ik had nooit gedacht dat het zou leiden tot autovrij rijden, vooral in een buitenwijk van de VS. Het is makkelijk om naar een velomobiel te kijken en te denken dat hij bedoeld is om mee te racen of gewoon een curiositeit is, maar ik heb gemerkt dat een velomobiel voor zoveel meer nuttig is dan alleen om snel te gaan. Ik begrijp nu waarom mensen die autovrij gaan zo gepassioneerd zijn en de voordelen voor de gezondheid, zowel lichamelijk als geestelijk, die voortkomen uit het maken van zo'n grote verandering in het leven.

 

Als je er ooit over hebt nagedacht om autovrij te worden, of zelfs om een deel van je woon-werkverkeer te vervangen door paardrijden, dan raad ik je sterk aan om het een maand te proberen. Het is een beslissing waar ik heel blij mee ben.