Velomobielen zijn duur!

......................................................

VERHALEN UIT DE VELOMOBIEL COMMUNITY

Velomobielen zijn duur!

Auteur: BEN PARKE

......................................................

 

......................................................

 

Ik ben al een tijdje geïntrigeerd door het idee van een velomobiel. Het leek me ideaal om in de strenge winters van Minnesota te rijden, maar het prijskaartje? 5000 dollar of meer voor een gebruikte?!? Ik zou mezelf niet per se goedkoop willen noemen, maar voor mij was dat duur voor iets dat ik zou gebruiken voor een paar weekendritten in de kou, vooral omdat ik nooit meer dan $2.000 aan een fiets had uitgegeven.

 

Ik vind het leuk om dingen te bouwen. Op online fora kwam ik mensen tegen die kuipen van coroplast hadden gebouwd voor trikes. Ik kreeg een goede deal voor een Trice T trike en begon een schaal te bouwen. De resulterende creatie was...uh, interessant? Ja, het maakte de trike iets sneller, maar niet sneller dan mijn snelste ligfiets op 2 wielen. Het was onhandig om in en uit te stappen en het zag er... belachelijk uit. Ik liet me niet afschrikken door een slecht resultaat en besloot een echte velomobiel te bouwen. Ik bedoel, het is gewoon een composiet schaal met fietsonderdelen. Hoe moeilijk kan dat zijn? En het moest minder kosten dan het kopen van een gebruikte velomobiel.

 

Ze zeggen dat onschuld een zegen is. Na uitgebreid op YouTube te hebben gekeken hoe je een kajak van cederstrips bouwt, ging ik aan de slag om een kuip van cederstrips te bouwen. Een maand later was de kuip klaar. Ik begon in september aan het project en dacht dat ik met Thanksgiving klaar zou zijn. Thanksgiving kwam en ging en ik was zeker nog niet klaar. Maar het zou zeker klaar zijn met Kerstmis. Toen kreeg ik wat problemen met het instellen van de stuurinrichting en het uitlijnen van de aandrijflijn en kwam ik erachter dat de voorkant van de cockpit te ver naar me toe stond. Na een aantal belangrijke aanpassingen en een hoop frustratie kreeg ik de cederhouten velomobiel eindelijk op de weg. Het was nu half april.

 

In de loop van de zomer heb ik er wat mee gereden, maar met meer dan 90 kilo was het niet de beste rijervaring. Nadat ik ontdekte hoe slecht mijn open wielkuipen aerodynamisch waren, besloot ik een groot deel van de voorkant te herbouwen met koolstofvezel.

 

Tegen de kerst die daarop volgde, leidde de verleiding om een commercieel gebouwde velomobiel te kopen ertoe dat ik mezelf een 10 jaar oude Quest XS cadeau deed voor Kerstmis. Ik zei tegen mezelf dat ik het zou gebruiken om mijn zelfgebouwde velomobiel te verbeteren en dan de Quest te verkopen.

 

De Quest was zoveel lichter, zoveel sneller, zoveel beter gebouwd. Ik heb me altijd afgevraagd waarom velomobielrijders bijna nooit op hun eigen fiets reden. De Quest loste die vraag voor me op. Het probleem is dat ik iets nog beters wilde. Ik wilde een betere luchtstroom en een lichter gewicht. Betere stijfheid en efficiëntie. Toen de kans zich voordeed om een Bülk te kopen, plaatste ik een bestelling.

 

Tussen de bouwkosten van de cederhouten velomobiel en de aankoopkosten van de Quest XS, was ik er in mijn budgettaire benadering nu in geslaagd om ongeveer hetzelfde bedrag te investeren als in een nieuwe Bülk.

 

Waarom zijn velomobielen dan zo duur om te bouwen? Bijna alles is gemaakt van koolstofvezel dat met de hand wordt gemaakt in mallen die met de hand worden gemaakt van pluggen die met de hand worden gemaakt. De materialen om de kuip te maken zijn niet bepaald goedkoop, vooral de epoxyhars. Het moet onder zeer gecontroleerde omstandigheden uitharden en zelfs het verven is arbeidsintensief. De kleine gaatjes in de harsmatrix moeten worden opgevuld met plamuur en daarna wordt alles perfect vlak geschuurd om een gladde aërodynamische afwerking te krijgen. Het verfproces duurt bijna een week. Dan is er nog de installatie van de interieuronderdelen waarbij alles perfect moet worden uitgelijnd. Het hele bouwproces kan wel 6 weken duren, tenminste als je het goed wilt doen.

 

Natuurlijk zou het geweldig zijn als velomobielen voor een lagere prijs gebouwd en verkocht konden worden. Wat ik heb geleerd van mijn eigen bouwproces is dat er compromissen moeten worden gesloten op het gebied van efficiëntie en rijplezier bij een budgetbouw. Er zijn pogingen gedaan om een robuuste en goedkope velomobiel te maken. Een Australisch bedrijf biedt een rotatiegegoten velomobiel die vrijwel onverwoestbaar is. Hij weegt ook meer dan 70 pond en is niet bijzonder snel. Er zijn er een paar in de VS die elk jaar tweedehands te koop worden aangeboden omdat hun eigenaars upgraden naar een efficiënter model of helemaal stoppen met velomobiel rijden. Dan zijn er nog velomobielen van glasvezel die 80 of meer pond kunnen wegen. Glasvezel is goedkoop maar staat niet bekend om zijn stijfheid. Dat betekent dat de kracht die je zet op de pedalen niet volledig wordt overgebracht op de aandrijflijn. Zwaar en flexibel betekent ook slechtere acceleratie en klimmen, wat beide veel tijd kan kosten tijdens het woon-werkverkeer en ook veel van het rijplezier wegneemt. Lagere productiekosten hebben ook invloed op de kwaliteit van de onderdelen van de aandrijving en de nauwkeurigheid van de assemblage. Goedkopere shifters en derailleurs werken niet zo nauwkeurig als het geval was bij mijn eerste ligfiets. Assemblage door minder bekwame arbeidskrachten kan ook leiden tot slecht uitgelijnde aandrijvingen en slechte stuurwerking en besturing, ervan uitgaande dat die dingen überhaupt goed ontworpen zijn. Dit alles leidt tot een middelmatige rijervaring en kan veel potentiële fietsers doen besluiten dat velomobielen niets voor hen zijn, om nog maar te zwijgen over de veiligheidsrisico's van defecte onderdelen.

 

Weet je nog dat ik zei dat ik een velomobiel wilde voor mijn plezier in het weekend? Het blijkt dat ik zoveel plezier beleef aan het rijden op de Bülk dat ik ben begonnen met woon-werkverkeer en al mijn boodschappen ermee doe. Wat ik had bedoeld als speelgoed voor in het weekend, heeft nu mijn auto vervangen.

 

Laten we het even over auto's hebben. AAA doet elk jaar een onderzoek naar de gemiddelde kosten van het bezit van een auto. Voor 2023 in de VS zijn die kosten... $12.182 op basis van 15.000 mijl rijden. Dat is inclusief afschrijving, gas, onderhoud, belastingen, registratie, verzekering en afbetaling van leningen. Uiteraard zijn deze cijfers afhankelijk van de auto en de bestuurder, maar als je de jaarlijkse kosten vergelijkt met de aanschafprijs van een velomobiel, krijg je wat perspectief. Jaarlijks onderhoud aan een velomobiel kost rond de $100 voor een mooie set Contact Urban banden en een flesje kettingolie. Misschien koop je om het jaar een nieuwe ketting, ongeveer $120. Er zijn geen jaarlijkse registratiekosten of belastingen en je hoeft geen verzekering af te sluiten. Velomobielen hebben ook de neiging om hun waarde langer vast te houden dan auto's. Het zal natuurlijk moeilijk zijn om je gezin rond te trekken in een velomobiel, maar een gezin kan in potentie minstens één voertuig vervangen door een velomobiel. Gebaseerd op het aantal eenpersoonsvoertuigen op de weg, lijkt hier een kans te liggen voor heel wat mensen.

 

Er zijn ook andere potentiële besparingen door over te stappen op een velomobiel. De gemiddelde kosten voor gezondheidszorg in de VS bedragen $12.000 per jaar en dat is ongeveer evenveel als het bezit van een auto. De grootste gezondheidsproblemen in de VS zijn momenteel hartaandoeningen, kanker, opioïden, obesitas en aandoeningen aan de onderste luchtwegen. Fietsen kan misschien niet al deze dingen genezen, maar het kan zeker helpen. Ik heb gemerkt dat ik gemotiveerder ben om gezonder te eten, ik slaap beter en ik ben productiever en gelukkiger sinds ik woon-werkverkeer met de velomobiel. Sommige mensen vinden ook dat het rijden met de velomobiel het lidmaatschap van een sportschool overbodig maakt, wat weer een hoop geld kan besparen.

 

De laatste besparing die ik heb gevonden is tijd. Ja, overal naartoe fietsen duurt langer, maar ik spendeerde al 45-60 minuten per dag aan lichaamsbeweging. Nu gaat die tijd op in mijn woon-werkverkeer.

 

Je kunt ook gewoon een goedkope fiets kopen en daarmee forenzen, en voor mensen in een milder klimaat is dat een legitieme optie. Voor mij was een velomobiel, ondanks dat het een grotere investering is, het meest zinvol. Ik hou van de bescherming tegen het weer, de grotere efficiëntie, het feit dat het vervoeren van vracht geen invloed heeft op de aerodynamica en de verbeterde veiligheid en zichtbaarheid vanaf de buitenkant.

 

Toch zijn er mensen die hun eigen velomobiel hebben gebouwd en tevreden zijn met het resultaat. Sommigen zijn gewoon op zoek naar bescherming tegen weersinvloeden en kunnen leven met de compromissen in prestaties. Voor mij was het pas toen ik een Bülk had dat het prestatieniveau dicht genoeg bij een auto lag om autovrij te gaan.

 

Dus ja, zoals veel dingen tegenwoordig zijn velomobielen duur, maar de kwaliteit die je krijgt voor de investering is aanzienlijk en ik denk dat het de moeite waard is om voor te sparen. Op de lange termijn verdien je een groot deel van die investering terug in besparingen op transportkosten. Het heeft me veel tijd en geld gekost om het ontwerp en de complexiteit van de constructie van een velomobiel te begrijpen. Hoewel ik het liever niet op de moeilijke, dure manier had geleerd, kan ik de kwaliteit van een commercieel gebouwde velomobiel veel meer waarderen.

 

Zoals altijd, als je meer wilt weten over velomobielen, klik dan op de link in de beschrijving waar je informatie kunt vinden over de velomobiel waarin ik rijd en neem contact met me op voor hulp bij het maken van een proefrit en het krijgen van je eigen velomobiel. Zoals altijd, bedankt voor het kijken, rij veilig, vergeet niet te liken en te abonneren, en ik zie je in de volgende video.